رضایت ورزشکار به مشارکت در فعالیت ورزش به معنای قبول خطرات و نتایج زیانبار متعارف در ورزش است. قبول رضایت به عنوان یکی از مبانی موجه دانستن حوادث ناشی از عملیات ورزشی به منظور ایجاد انگیزه در میلیونها جوان برای روی آوردن به ورزش برای این بوده که نسلی شجاع، سلامت و با نشاط داشته باشیم زیرا قانونگذار به خوبی میدانسته که تعالی جامعه جز در پرتو چنین انسانهایی مقدور نیست. قانونگذار با علم به این که حادثه با ورزش قابل تفکیک نیست و حتی به رغم رعایت همه موازین و مقررات باز ممکن است صدمهای محقق شود با شجاعت و بینشی بسیار متعالی، حساب ورزش را از همه امور جدا ساخته و حوادث آن را جرم محسوب نمیکند. در عین حال میخواهد بگوید که ورزش یک فعالیت مبتنی بر تمایل است و هیچ اکراه و اجباری در آن نیست.
ادامه مطلب ...